Zes appartementen zijn afgelopen donderdagmiddag volledig verwoest door de heftige brand aan de Hoge Dries. Deze appartementen zijn vanwege instortingsgevaar dan ook niet te betreden.
Redactioneel commentaar: Christiaan Gijtenbeek.
Een aantal bewoners van appartementen die gespaard zijn gebleven, mochten vrijdagmiddag onder begeleiding van medewerkers van Dolmans even hun huizen betreden. Dit om eventuele kleine dierbare- en waardevolle spullen mee te nemen.
De brand was donderdagmiddag enorm en het verspreidde zich zo snel via het dak dat tegenhouden een bijna onmogelijke zaak werd. Waarom ging die brand eigenlijk zo snel?
Daarvoor moeten we eigenlijk terug in de tijd. Het gebouw aan de Hoge Dries is gebouwd eind jaren ’70. Een tijd waarbij er veel geëxperimenteerd werd met toen nieuwe materialen. Het complex is gebouwd met o.a. financiën uit het Vendex concern. Beter bekend als het moederbedrijf van Vroom & Dreesmann.
Natuurlijk wilde Vendex daar iets voor terug zien en werd er een EDAH supermarkt gevestigd. De wijk De Heze was in opbouw en ook in het begin van de jaren ’80 was er een behoefte aan veel en goedkope woningen.
De appartementen zelf waren oorspronkelijk huurwoningen en zijn geadresseerd aan de De Ploeg. De supermarkt heeft haar adres aan De Hoge Dries. Dit kan in calamiteitensituaties verwarring geven.
De bouwnormen in de jaren 70 waren nog niet zo duidelijk omschreven. Met name de normen over de brandbaarheid van materialen en de manier van doorvoeren van leidingen, lieten te wensen over.
In die tijd werd er veel gedaan met het goedkope spaanplaat materiaal. Een pas jaren later bekend geworden nadeel is, dat al die platen in die tijd verlijmd werden vluchtige lijmen op thinner basis. In die tijd werden deze platen veelvuldig gebruikt om muren te maken en dakbedekking op te leggen.
Donderdagmiddag ging het op een bovenverdieping van het complex fout. De oorzaak is nog onbekend. Het gebouw staat bekend om de vele inhammen en smalle gangen. Ook vluchtroutes waren in de jaren 70 nog niet echt onder de aandacht. Er konden gebouwen gebouwd worden waarbij bij een brand, je als een muis in de val kon komen te zitten.
De jaren 60 kenmerkte zich om de eerste betonbouw, vanaf midden jaren 70 werd er opeens veel hout toegepast. Een periode die duurde tot aan 1983 toen ook de nieuwe bouwnormen duidelijk werden. Na de midden jaren 80 stapte men steeds meer over op brandvertragende producten zoals gipsplaten.
Je kunt je nu afvragen of het wel verstandig is om het gebouw aan de Hoge Dries opnieuw te herstellen. Met nieuwe materialen kun je de verwoestte appartementen wel veiliger maken, maar de overige appartementen blijven een kurkdroog gevaar.
Ik denk dat in deze situatie het misschien beter is als alle partijen met elkaar in gesprek gaan. Bewoners, supermarkt eigenaar, de gemeente en de vastgoed eigenaar.
De bewoners helpen met een woning in een nieuw complex, zij moeten daar niet in benadeeld worden. Misschien iets meer appartementen? Bijvoorbeeld iets de hoogte in. En de goedlopende Aldi een paar extra vierkante meters geven. Afspraken maken waarvan iedereen blij wordt. Met tot doel een veilig nieuw gebouw.
En wat mij betreft laten we al die vergunning trajecten en procedures nu even achter wegen. De gemeente Apeldoorn heeft toch zoveel ambities om gebouwen zoals Centraal Beheer via een WvG aan te pakken en op te knappen, dan kan dit gebouw er ook nog wel bij.
